Şirket içinde varlığını sürdüren yöneticilerin, organizasyon hedeflerine varabilmesi adına fayda sağladıkları kaynaklar sırasıyla; personel, para, ürün, malzeme, yer ve zaman kaynaklarıdır. Bu söz bahisi olan kaynaklar içerisinde en önemli olanı ve aynı zamanda sağlanabilmesi en güç olan genel manada istihdam edilen kişi için personel diye isimlendirilen insan kaynağı kısmıdır. Söz konusu bu kavram olan, İnsan kaynağı, ilk kez 1970 yılında dünya üzerinde ki yönetimler de gündeme gelen İnsan Kaynakları yaklaşımı dört büyük aşamadan geçerek meydana gelmekte olduğu söylemek ihtimal içerisindedir. Bunu dört büyük aşamayı dillendirmek gerekirse ; İnsani İlişkiler Yaklaşımı, Personel Yönetimi, Bilimsel Yönetim Yaklaşımı ve İnsan Kaynakları Yönetimi diye karşımıza çıkmaktadır.
Günümüz koşulları düşünüldüğünde, çalışan personelin hangi ölçüde önem az ettiğini anlama işlevini kazanmışlar ve işçi sınıfı diye öteledikleri kisveye farklı bir plan doğrultusunda ilgilenme kararı vermişlerdir. Bu bağlamda bakıldığında ise, İnsan Kaynakları Planlaması vazgeçilmesi güç bir konu olarak karşılarına çıkagelmiştir ve artık olmazsa olmaz bir alana dahil edilmiştir.
İşe yönelik mevcudiyetinin koruyan kariyer düzeninde, istihdam edilecek kişilerin, işe alınması için yapılacak ve atılacak tüm adımların düşünülen pozisyonun gerektirdiği elzem olan tüm nitelikleri daha evvelinden kazanmış yani uzmanlaşmış olması gerekir.